Tedeusz Wański
Lato nad Adriatykiem - fotografie z kolekcji Wojciecha Jędrzejewskiego

Podczas wernisażu zaprezentujemy także obszerny katalog zawierający 36 fotografii z bałkańskiego cyklu Wańskiego, opracowanie krytyczne poświęcone jego twórczości autorstwa dr Adama Soboty oraz kalendarium artystyczne i życiorys artysty. Wystawie towarzyszyć będzie spotkanie z dr Adamem Sobotą.

Tadeusz Wański uznawany jest za jednego z najwybitniejszych polskich fotografów krajobrazu. Był przedstawicielem piktorializmu (ang. pictorial– obrazowy, malarski), który zakładał zbliżenie środków fotograficznych do tych, stosowanych w malarstwie. Styl fotografii Wańskiego często określano jako miękki, akwarelowy, sugestywnie nastrojowy. Charakteryzuje go odrealnienie krajobrazu, idealizacja motywu, doskonała kompozycja, a przede wszystkim niezwykła świetlistość, którą artysta uzyskiwał poprzez specjalne zabiegi, którym poddawał odbitki wykonane w swojej pracowni – jak na przykład werniksowanie fotografii, a następnie usuwanie werniksu ze świateł obrazu.

Sam Wański tak opisywał swoją twórczość podczas wystawy na Pierwszym Międzynarodowym Salonie Fotografii Artystycznej w 1927 r. w Warszawie: Kocham i podziwiam motywy wielkie, klasyczne, dobrze obmyślane, odznaczające się czarem gry świateł i cieni, które obok kultury i wyobraźni uwidoczniają również wysiłek twórczy artysty. (…) Tyle jest piękna wokół nas w przyrodzie, że naprawdę nie pojmuję, jak można znajdować zadowolenie w odtwarzaniu rzeczy banalnych, chociaż technicznie doskonale sfotografowanych…

Fotografie z cyklu Lato nad Adriatykiem zostały wykonane w latach 30. XX w. Ten spójny stylistycznie cykl tematyczny dobitnie ilustruje przekonania artysty znajdujące się w opozycji do nurtów awangardowych, zdobywających popularność w międzywojennej Europie. Architektura i krajobraz ukazane są tu w zjawiskowy sposób – intensywność południowego słońca kontrastuje z głębokimi cieniami zaułków bałkańskich miejscowości, pozwalając artyście w niemal dowolny sposób zabawiać się grą świateł. Sylwetki ludzkie na zdjęciach Wańskiego sprowadzane są do roli sztafażu i stają się elementami pejzażu, tak przecież egzotycznego dla mieszkańców Polski lat 30. XX w.

Tadeusz Wański
Urodził się 27 października 1894 r. w Środzie Wielkopolskiej. Kształcił się w Wągrowcu, gdzie ukończył gimnazjum typu humanistycznego. Był przemysłowcem, właścicielem palarni kawy i sklepów z artykułami kolonialnymi w Poznaniu i Gdyni. Z fotografią zetknął się w 1922 r. Już w następnym roku został wyróżniony na wystawie fotograficznej „Światłocień” w Poznaniu. W 1926 r. został członkiem Towarzystwa Miłośników Fotografii, a cztery lata później jego prezesem. W latach międzywojennych należał do najpopularniejszych fotografów polskich. Wystawiał swoje prace na ponad stu krajowych, zagranicznych i międzynarodowych wystawach oraz salonach fotografii artystycznej, zdobywając wiele wyróżnień, nagród i medali. Po zakończeniu II wojny światowej zajął się także działalnością popularyzującą fotografię. W 1954 r. w warszawskiej Zachęcie odbyła się retrospektywna wystawa twórczości artysty. Zmarł 17 grudnia 1958 r.

Wernisaż: 11.04. (czwartek), godz. 19:00
Wystawa: 12.04-01.06.2019

Wydarzenia towarzyszące:
Wykład:  12 kwietnia (piątek) godz. 18.00 – Spotkanie z dr Adamem Sobotą, autorem opracowania krytycznego poświęconego twórczości Tadeusza Wańskiego
Oprowadzanie po wystawie: 15 maja (środa), godz. 18:30 – prowadzenie Wojciech Jędrzejewski

Leica 6×7 Gallery Warszawa, Mysia 3, II piętro
Godziny otwarcia galerii:
poniedziałek–sobota 10–20
niedziela handlowa 12–18
Wstęp bezpłatny

Partoni medialni: Fotopolis, Doc! Magazine, Art Info, Digital Camera